MILOS REISGIDS

MILOS > GESCHIEDENIS

GESCHIEDENIS

Milos is een van de eerste eilanden van de Cycladen die werden bewoond. Dat blijkt uit ruïnes uit de late Stenen Tijdperk in Fylakopi en uit de stukjes obsidiaan, een mineraal dat alleen op Milos wordt gevonden. Dit mineraal, dat er glasachtig uitziet en werd gebruikt voor het maken van werktuigen, heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van het eiland.

Milos was een belangrijk centrum van de Cycladische cultuur, die zich nog voor de Minoïsche cultuur van Kreta begon te ontwikkelen en later daaraan parallel bleef lopen. De overheersing van de Minoërs op Milos en de andere Cycladen begon in 2000 v.Chr. en duurde ongeveer tot 1450 v.Chr. De Minoërs werden gevolgd door de Myceners en in 1100 v.Chr. door de Doriërs uit Laconia. In de 6de eeuw voor Christus, produceerde het een opmerkelijke reeks vazen, van grote omvang, met mythologische onderwerpen en orientaalse versiering en een reeks van terra cotta-reliëfs.

Later, na de Peloponnesische oorlog, verwoestte Athene het eiland uit wraak vanwege zijn pro-Spartaanse sympathieën. Alle mannen van Milos werden gedood en de vrouwen en kinderen als slaven verkocht.

Het eiland kende opnieuw een bloeitijd in de Hellenistische periode, waaruit onder meer het beroemde beeld van Venus van Milo stamt. Dit beroemde beeld wordt in het Louvre in Parijs tentoongesteld.

Milos werd al heel vroeg tot het christendom bekeerd. Zijn beroemde necropolis vormen een voor Griekenland unieke begraafplaats, waar meer dan 2000 christenen zijn begraven. Het eiland werd in 1207 door de Venetianen bezet en in 1580 door de Turken. Voor de Turkse overheersing was het eiland veelal door piraten overvallen. De bevrijding en samenvoeging van Milos met de rest van Griekenland vond plaats in 1832.