SAMOTHRAKI REISGIDS

SAMOTHRAKI > GESCHIEDENIS

GESCHIEDENIS

Samothraki was van enkele politieke betekenis in het oude Griekenland, daar het niet over een natuurlijke haven beschikte en het grootste deel van het eiland te bergachtig voor landbouw was. De hoogste berg Oros Fengari (Maan) is 1611 m hoog.

Tijdens de hellenistische periode maakte het een spectaculaire ontwikkeling door toen het, nadat Philippos II in de mysteriën was ingewijd, een soort nationaal Macedonisch heiligdom werd waar de opvolgers van Alexander de Grote wedijverden om elkaar in vrijgevigheid te overtreffen. Het bleef een belangrijke cultusplaats tot het einde van de Romeinse periode - keizer Hadrianus bezocht het en de schrijver Varro beschreef een deel van de mysteriën - voordat het, aan het einde van de late oudheid, uit de geschiedenis verdween.

Het eiland werd in de oudheid achtereenvolgens bevolkt door de Pelasgen, de Cariërs en de Thraciërs. In de 8e eeuw v.C. kwam er ook een nederzetting van mensen uit het eiland Samos, vandaar de naam Samos-Thracië. Staatkundig was het eiland achtereenvolgens onderworpen aan de Perzen, Delos, Athene, Macedonië, Rome, Byzantium, Venetië, en sinds 1457 de Ottomaanse Turken. De Griekse bevolking steunde de opstand van 1821 maar werd bijna geheel uitgemoord of verdreven door de Turkse repressie. In 1912 werd het eiland een deel van het hedendaagse Griekenland.