ΣΕΡΙΦΟΣ TΑΞΙΔΙΩΤΙΚOΣ ΟΔΗΓOΣ

ΣΕΡΙΦΟΣ > ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ & ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ

ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ & ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ

Μονή Ταξιαρχών

Το σημαντικότερο μνημείο του νησιού είναι το μοναστήρι των Ταξιαρχών, χτισμένο στη ΒΑ πλευρά του. Απέχει από τη Χώρα 8 χλμ και από μακριά δίνει την εντύπωση κάστρου, καθώς περιβάλλεται από ψηλό μαντρότοιχο. Το μοναστήρι, που χτίστηκε στις αρχές του 17ου αι., είχε αποκτήσει μεγάλη φήμη και πλούτο, με αποτέλεσμα να γνωρίσει επανειλημμένες πειρατικές επιδρομές και λεηλασίες. Το δάπεδο της αυλής και του καθολικού είναι μαρμαροστρωμένα, με ανάγλυφο μαρμάρινο δικέφαλο αετό στο κέντρο και χρονολογείται στο 1690. Από τις τοιχογραφίες που στόλιζαν το εσωτερικό του ναού (έργο του Εμ. Σκορδίλη) σήμερα δεν σώζονται παρά ίχνη. Δείτε επίσης το τέμπλο (μαρμάρινο και ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο) με σημαντικές εικόνες, τον ξυλόγλυπτο δεσποτικό θρόνο και τον αλεξανδρινό επιτάφιο. Το μοναστήρι έχει ηγουμενείο, τράπεζα και 60 κελιά από τα οποία λίγα έχουν ανακαινιστεί και χρησιμοποιούνται για τους προσκυνητές. Εδώ φυλάσσονται αξιόλογα εκκλησιαστικά κειμήλια και έγγραφα.

Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος

Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος είναι λαξευμένος στον βράχο και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Ελλάδας. Σύμφωνα με την παράδοση είναι χτισμένος πάνω στα ερείπια αρχαίου ναού της Αθηνάς. Επίσης σε κάποια από τις κατακόμβες του, λέγεται ότι βρίσκεται το κεφάλι της Μέδουσας, που έφερε ο Περσέας πετρώνοντας τον Πολυδέκτη – τον πανούργο βασιλιά της Σερίφου - σύμφωνα με τη μυθολογία της Σερίφου.

Άγιος Αθανάσιος

Η εκκλησία βρίσκεται δίπλα στο νεοκλασικό κτίριο του δημαρχείου και είναι η μητρόπολη του νησιού. Χαρακτηριστικός είναι ο περίβολός της με τις μαρμαρόπλακες. Οι τοιχογραφίες της αποδίδονται στον Σεριφιώτη αγιογράφο Απόστολο Γκρέκο. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο της χρονολογείται από τον 18ο αιώνα.

Η εκκλησία της Παναγιάς

Η εκκλησία της Παναγιάς στον οικισμό Παναγιά. Η εκκλησία είναι βυζαντινή και είναι η αρχαιότερη εκκλησία του νησιού, χτισμένη γύρω στο 950 – 1000. Η εκκλησία λέγεται και Ξυλοπαναγιά εξαιτίας ενός εθίμου που λάμβανε χώρα κατά τη διάρκεια του εορτασμού της, στο πανηγύρι που γίνεται το Δεκαπενταύγουστο. Είναι ρυθμού σταυροειδούς βασιλικής και οι αξιόλογες τοιχογραφίες της χρονολογούνται από τον 14ο και 17ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821, στην οποία οι Σεριφιώτες συμμετείχαν ενεργά, τα κελιά της χρησιμοποιήθηκαν σαν καταφύγιο προσφύγων από την Πελοπόννησο αλλά και τα γύρω νησιά.