ΠΑΡΟΣ TΑΞΙΔΙΩΤΙΚOΣ ΟΔΗΓOΣ

ΠΑΡΟΣ > ΙΣΤΟΡΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Πάρος κατοικήθηκε για πρώτη στη διάρκεια της νεότερης νεολιθικής περιόδου (4000 π.Χ.). Το 3000 π.Χ. το νησί αρχίζει να αναπτύσσεται και το 2000 π.Χ. συνδέεται με τη Μινωική Κρήτη, οπότε και ονομάστηκε Μινωίς ή Μινώα και έγινε κέντρο του κυκλαδικού πολιτισμού.

Έπειτα, το 1100 π.Χ., μία ομάδα Αρκάδων με αρχηγό τον Πάρο εγκαθίσταται στο νησί και του δίνει το όνομα του αρχηγού της. Τον 8ο αιώνα π.Χ., αποικίστηκε από Ίωνες και γνώρισε περίοδο μεγάλης οικονομικής και καλλιτεχνικής ακμής, που με μικρά διαστήματα ύφεσης, κράτησε μέχρι τα Ελληνιστικά Χρόνια. Μεγάλο μέρος της ακμής της οφείλεται στα γνωστά και ονομαστά αποθέματα μαρμάρου, από τα οποία φτιάχτηκαν πολλά περίφημα γλυπτά της αρχαιότητας και σημαντικοί ναοί.

Μετά το τέλος των Περσικών Πολέμων, η Πάρος έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας, ενώ στη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου διατήρησε ουδέτερη στάση. Από το 378 π.Χ. έγινε μέλος της Β’ Αθηναϊκής Συμμαχίας και έκτοτε ακολούθησε την τύχη των άλλων Κυκλάδων. Περιήλθε στους Μακεδόνες, στους Πτολεμαίους και τέλος στους Ρωμαίους.

Στη διάρκεια των Βυζαντινών Χρόνων, έπεσε σε αφάνεια, μαστιζόμενη από πειρατικές επιδρομές. Το 13ο αιώνα πέρασε στους Βενετούς, οπότε και το νησί περιήλθε στο διοικητικό έλεγχο του Δουκάτου της Νάξου. Το 1537 λεηλατήθηκε από τον Μπαρμπαρόσα και υπέστη μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της. Και έτσι κατεστραμμένη η Πάρος πέφτει στα χέρια των Τούρκων το 1560, για να οδηγηθεί σε πλήρη μαρασμό. Ωστόσο, στην επανάσταση του 1821 η Πάρος πήρε ενεργό μέρος και εδώ έδρασε η Μαντώ Μαυρογένους.

Καθ' όλη την ιστορία της Πάρου, στο νησί αναπτύχθηκαν οι τέχνες και τα γράμματα, αναδείχθηκαν μεγάλοι γλύπτες, ζωγράφοι, ποιητές και φιλόσοφοι. Ένας από τους πιο γνωστούς ποιητές της αρχαιότητας, ο Αρχίλοχος, ήταν Παριανός. Το περίφημο παριανό μάρμαρο, γνωστό στην αρχαιότητα ως πάριος λίθος, ήταν το υλικό που σμίλεψαν οι μεγάλοι γλύπτες της αρχαιότητας για τα μοναδικά γλυπτά τους, όπως ο Ερμής του Πραξιτέλη, η Αφροδίτη της Μήλου, το άγαλμα της Θεάς Αθηνάς στην Αίγινα, αετώματα ναών, επιτύμβιες πλάκες, ιππείς στην Ακρόπολη των Αθηνών, άγαλμα στη Ραμνούντα, επιτάφια στήλη στην Αμοργό και άλλα πολλά.