ΘΑΣΟΣ TΑΞΙΔΙΩΤΙΚOΣ ΟΔΗΓOΣ

ΘΑΣΟΣ > ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Σύμφωνα με τη μυθολογία μία από τις πολλές ερωτικές περιπέτειες του Δία, του μεγαλύτερου θεού των αρχαίων Ελλήνων, στάθηκε η αφορμή για να ανακαλυφθεί το νησί της Θάσου. Εκείνα τα χρόνια βασιλιάς της ανατολικής Φοινίκης ήταν ο Αγένορ, ο οποίος είχε τρεις γιους, τον Φοίνιξ, τον Κύλιξ και τον Κάδμιο και μια κόρη, την Ευρώπη.

Μια μέρα ο Δίας, μεταμορφωμένος σε ταύρο, απήγαγε την κόρη του Αγένορ, Ευρώπη, και την μετέφερε στο σπήλαιο Δικταίο Άντρο στην Κρήτη. Εκεί ο Δίας έγινε ζευγάρι με την Ευρώπη και από την ένωση αυτή γεννήθηκαν τρεις γιοι, ο βασιλιάς της Κρήτης Μίνωας, ο σοφός νομοθέτης Ραδάμανθυς και ο πρώτος βασιλιάς της Λυσίας ο Σαρπεδώνας.

Ενώ η Ευρώπη ήταν κρυμμένη στην Κρήτη, ο Αγένορ κάλεσε τους τρεις γιους του και τον εγγονό του, τον Θάσο, και τους διέταξε να ψάξουν την Ευρώπη και να μην επιστρέψουν αν δεν την βρούνε.

Ο Φοίνιξ και ο Κύλιξ ξεκίνησαν την αναζήτηση τους προς τα νότια, μέχρι που ο δεύτερος έφτασε σε μια εύφορη γη, την Κιλικία, όπου και έγινε ο βασιλιάς της. Ο Κάδμιος άρχισε να περιπλανιέται στα ελληνικά νησιά μέχρι που επισκέφτηκε το μαντείο στου Απόλλωνα στους Δελφούς και συμβουλεύτηκε την ιέρεια Πυθία. Ούτε τότε όμως κατάφερε να βρει την χαμένη του αδερφή και έτσι κατέληξε στην Βοιωτία, όπου και έχτισε μια ακρόπολη, την Καδμεία, και κάτω από αυτή μια πόλη την Θήβα.

Ο Θάσος, ο εγγονός του Αγένορ, έψαξε την Ευρώπη σε πολλά μέρη μέχρι που βρέθηκε στο νησί της Θάσου. Εκεί γοητευμένος από το καταπληκτικό κλίμα και την πλούσια βλάστηση του νησιού και μη μπορώντας να επιστρέψει χωρίς την Ευρώπη, εγκατέλειψε την αναζήτηση του και εγκαταστάθηκε στο νησί, όπου και έδωσε το όνομα του.

Ο Ηρόδοτος, ο μεγαλύτερος ιστορικός της αρχαιότητας το αναφέρει με βεβαιότητα γράφοντας ότι ‘το νησί ‘τώρα παίρνει το όνομα του από τον Φοίνικα Θάσο’. Όμως οι αρχαίοι ποιητές δίνουν και άλλα ονόματα στο νησί όπως ‘Αέρια’ για την καθαρότητα του αέρα και για τις δροσερές καλοκαιρινές αύρες της, ‘Αίθρια’ για τον καταγάλανο ουρανό της και ‘Χρυσία’ για την αστραφτερή λάμψη του χρυσού που έβγαζε από τα έγκατα της.