ΣΕΡΙΦΟΣ TΑΞΙΔΙΩΤΙΚOΣ ΟΔΗΓOΣ

ΣΕΡΙΦΟΣ > ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Σύμφωνα με τη μυθολογία, την άγονη και ξερή γη της η Σέριφος την οφείλει στον βασιλιά της Πολυδεύκη.

Τα χρόνια της κυριαρχίας του βασιλιά Πολυδεύκη στο νησί φιλοξενήθηκαν η Δανάη και ο μυθικός γιος της, Περσέας. Ο Πολυδεύκης, έχοντας ως στόχο την εξόντωση του Περσέα, τού ζήτησε να σκοτώσει τη Μέδουσα, ένα μυθικό τέρας και να φέρει πίσω στο νησί ως τρόπαιο το κεφάλι της. Όταν ο Περσέας ολοκλήρωσε την αποστολή του και επέστρεψε στη Σέριφο με τη φρικιαστική κεφαλή στις «αποσκευές» του, η απογοήτευση του βασιλιά ήταν τέτοια που... μάρανε ολόκληρο το νησί!

Ο Περσέας έφτασε στην ακτή της Σερίφου όταν ήταν παιδί με την μητέρα του Δανάη. Μάνα και γιος ήταν ερμητικά κλειδωμένοι μέσα σε ένα μπαούλο από τον άνδρα της Δανάης που πήρε έτσι εκδίκηση γιατί η γυναίκα του συνευρέθη με τον Δία και γέννησε τον Περσέα. Η ομορφιά της Δανάης προκάλεσε όμως την επιθυμία και του βασιλιά της Σερίφου Πολυδεύκη. Ο Περσέας, για να τιμωρήσει τον οικοδεσπότη του, σκότωσε την γοργόνα Μέδουσα και έδειξε το κομμένο κεφάλι της στον Πολυδεύκη, ο οποίος από τον φόβο του απολιθώθηκε.

Το νησί της Σερίφου, «η σιδηρά νήσος» όπως ονομαζόταν, σύμφωνα με την μυθολογία κατοικήθηκε από πανίσχυρους και γιγαντόκορμους Κύκλωπες. Οι φοβεροί Κύκλωπες κατοικούσαν στη σπηλιά κάτω από τον Ψαρόπυργο, αλλά ως έργο, τους αποδίδεται η κατασκευή μεγάλων τειχών σε όλο το νησί των οποίων τα απομεινάρια λέγεται πως είναι τα τείχη της Λιόμαντρας και ο Άσπρος Πύργος. Οι Κύκλωπες, λοιπόν, τα παιδιά του Ποσειδώνα, ήταν οι πρώτοι που εκμεταλλεύτηκαν τον ορυκτό πλούτο του νησιού και δημιούργησαν έναν πρώιμο πολιτισμό που αργότερα κληροδότησαν στους ανθρώπους.