ΗΡΑΚΛΕΙΑ TΑΞΙΔΙΩΤΙΚOΣ ΟΔΗΓOΣ

ΗΡΑΚΛΕΙΑ > ΙΣΤΟΡΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ

Οι ντόπιοι την καλούν Αρακλειά. Οι πληροφορίες που υπάρχουν για το νησί είναι λίγες, αλλά σε συνδυασμό με τα αρχαιολογικά δεδομένα μπορούμε να σχηματίσουμε μια γενική εικόνα για την ιστορική του πορεία. Στη θέση Κάστρο, στο Λιβάδι, σώζονται ερείπια οχυρωμένου χώρου της Ελληνιστικής περιόδου (4ος-2ος αι. π.Χ.), στο εσωτερικό του οποίου βρισκόταν Ναός του Δία και Ιερό της θεάς Τύχης (Τυχαίο). Τόσο στην περιοχή αυτή, όσο και με διάσπαρτα ευρήματα σε πολλά σημεία του νησιού διακρίνονται ίχνη πολλών και διαδοχικών περιόδων των ιστορικών χρόνων (Ελληνιστική, Ρωμαϊκή).

Μυστήριο αποτελούν οι δείκτες - «μπούσουλες» της Ηρακλειάς. Πρόκειται για σημάδια που βρίσκονται διάσπαρτα στα βράχια στην περιοχή από Άγιο Γεώργιο μέχρι Άγιο Αθανάσιο. Κατά την επικρατέστερη εκδοχή αποτελούσαν σημεία προσανατολισμού κατά την αρχαιότητα. Η συστηματική αρχαιολογική έρευνα αναμένεται να φωτίσει περισσότερο την προέλευσή τους.

Κατά την Τουρκοκρατία, οι κλειστοί και δυσπρόσιτοι ορμίσκοι του νησιού αποτέλεσαν ιδανικά κρησφύγετα πειρατών που λυμαίνονταν το Αιγαίο. Όπως και η Σχοινούσα, αποτέλεσε ιδιοκτησία της Μονής Χοζοβιώτισσας της Αμοργού.

Η Ηρακλειά έγινε αυτοτελής κοινότητα το 1929. Το 1941 αρχικά εντάχθηκε στην ιταλική διοίκηση, ενώ μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, το 1943, γνώρισε τη γερμανική κατοχή ως την απελευθέρωσή της, το 1944. Σήμερα υπάγεται διοικητικά στο επαρχείο Νάξου.